Ενός πολέμου που μαίνεται εδώ και καιρό στη χώρα μας και σ’ όλη σχεδόν την υφήλιο, καθώς ο νεοφιλελευθερισμός λυσσομανά να μετατρέψει τις κοινωνίες σε ερείπια.

Ανένταχτος κομματικά, αλλά σε καμία περίπτωση ουδέτερος σε ό,τι συνθέτει τον κοινό βίο, νιώθω βασικό κριτήριό μου την πίστη ότι η αγορά δεν είναι δυνατό να ρυθμίζει τα πάντα, ότι η επέλαση του ατομικισμού σημαίνει μια νέα βαρβαρότητα, ότι οι πόλεις μας χρειάζονται την ανθρωπιά ως καθημερινότητα και ως πρόταση πολιτική. Πιστεύω ότι το σύνθημα «Σκέψου οικουμενικά, δράσε τοπικά» έχει επικαιρότητα ξεχωριστή στις μέρες μας και στον τόπο μας! Με τα λόγια του ποιητή Τάσου Λειβαδίτη, λοιπόν,

«Θα ΄θελα να φωνάξω το όνομά σου, αγάπη, μ’ όλη μου τη δύναμη [...].  

Να το φωνάξω τόσο δυνατά

που να μην ξανακοιμηθεί κανένα όνειρο στον κόσμο,

καμιά ελπίδα πια να μην πεθάνει».  

Παράδοση είναι ο ιδιαίτερος τρόπος αυτού του λαού να ανοίγεται δημιουργικά στο μέλλον. Και ο Βύρωνας έχει παράδοση αγώνων. Βρίσκομαι, λοιπόν, στη μεριά των ανθρώπων που επιμένουν ότι τα δημόσια αγαθά και οι ανθρώπινες σχέσεις δεν αποτελούν εμπορεύματα. Ευχόμενος να μπορέσουν κάποια στιγμή όλοι αυτοί οι απροσκύνητοι άνθρωποι να βρεθούν μαζί στον πόλεμο που μαίνεται, συμμετέχω στην τωρινή μάχη με τη «Στάση Βύρωνα», κρίνοντας ότι μπορεί να ραγίσει το γκρίζο των ημερών μας. Η διαφάνεια και η συμμετοχή, η κοινωνική δικαιοσύνη και ένας πολιτισμός που δεν θα βρίσκεται σε ρήξη με το φυσικό περιβάλλον, είναι το μεγάλο στοίχημα. Και η βασική μου υπόσχεση είναι ένα κάλεσμα: κάλεσμα σε σπαζοκεφαλιές για τα ουσιώδη της ανθρώπινης ζωής, σε μια πόλη όπου αξίζει να ζεις, κι όχι απλώς να επιβιώνεις.

Ο Θανάση Ν. Παπαθανασίου είναι Δρ. Θεολογίας, εκπαιδευτικός

paptam@windowslive.com        facebook.com/papathanasiou.athanasios.39