Είναι το μέσο για να διαδηλώσεις τα παρακρατικά σου πιστεύω… ή για να εκφράσεις τον φόβο σου αντιδρώντας  πάντα φορώντας την. Και ούτε λόγος για αποκάλυψη προσώπων βέβαια.

Φόβο μήπως ο λαός αποκτήσει δύναμη. Μήπως ενωθεί ενάντια στα δικά σου πιστεύω. Και υπερισχύσει.  Κάτι που εσύ το πολεμάς. Το τρέμεις.

Και δεν εμφανίζεται μόνο στις μεγάλες πλατείες. Όχι μόνο στη Βουλή.

Ο φόβος μετατοπίστηκε πια και κυριαρχεί και στα μικρότερα συμφέροντα.  Στα όρια ενός δήμου.

Με αυτές τις δήθεν δημοκρατικές διαδικασίες, που δίνεται η μάχη για την κατάκτηση της εξουσίας. Την κατάκτηση της μεγαλύτερης καρέκλας του Δήμου. Μα και την κατάκτηση πολλών περισσότερων από μια καρέκλα, που λίγοι γνωρίζουν. Ισως και γι΄αυτό η μάχη καταντάει ανελέητη.

Η πλήρης ανικανότητα της υπεροχής σε δράσεις, έργα, και πλήρους προγράμματος γενικότερα, οδηγεί στην ανάγκη επιβίωσης με τραμπουκισμούς. Μόνο και μόνο για δημιουργία εντυπώσεων. Αρνητικών εντυπώσεων προς τους αντιπάλους. Ρήψη ευθυνών για τα γεγονότα που συμβαίνουν.

Φασιστικά, ανεγκέφαλα και δίχως ουσία, γεγονότα με στόχο να στιγματιστεί ο άθικτος. Ο κατά συμφωνία άθικτος. Τι σύμπτωση… πόσο προβλέψιμο μα και πόσο παλιομοδίτικο πια.

Μόνο που ο πραγματικός ένοχος πρώτα από όλους ΄΄πυροβολεί΄΄ τον εαυτό του. Αυτό δεν το σκεφτήκατε;

Ευτυχώς όμως, το σκέφτεται ο δημότης.

Σπάστε λοιπόν τα γραφεία σας χάριν εντυπωσιασμού. Δημιουργήστε λανθασμένες εντυπώσεις. Δώστε ανέντιμο αγώνα. Κουβαλήστε πούλμαν από άλλους δήμους για μπούγιο και στήστε καλά την παράστασή σας. Και άντε να δω μετά πώς θα πείσετε για όλα τα άλλα περί ΄΄τάξης και ηθικής΄΄

Είμαι δημότης και απαιτώ να τους ακούσω όλους. Απαιτώ από όλους εξηγήσεις. Απαιτώ να με πείσει κάποιος γιατί να τον ψηφίσω.

Το κακό είναι πως κάποιοι με πείθουν γιατί να ΜΗΝ τους ψηφίσω. .

Τουλάχιστον, έστω και με αυτό τον ανορθόδοξο τρόπο, τα συμπεράσματα βγαίνουν.

Οποιος λοιπόν κι αν φωνάζει… με όποιο τρόπο κι αν πληγώνει τη σιωπή της πόλης, να ξέρει πως αυτό που θέλει να μου πει, δεν θα μου το πει ποτέ.

Και αυτό που θέλει να μου αποσπάσει, δεν θα το αποσπάσει ποτέ.

Δεν έχει σημασία πόσα μπορείς να πετύχεις, αρκεί να κάνεις την προσπάθεια σου και να υπάρχει θέληση.  Κι αυτό πρέπει να ψηφίσουμε όλοι. Την θέληση…τον αγώνα…την διάθεση ώστε να δοθούν λύσεις.

Να ψηφίσουμε, όχι τις φαμφάρες και τους εντυπωσιασμούς, μα τις χαμηλών τόνων προσπάθειες επιβίωσης με όλα τα νόμιμα και ηθικά στοιχεία και όλους τους δημοκρατικούς τρόπους επιβολής τους. Να ψηφίσουμε αυτό που ξέρουμε ότι θα διατηρηθεί και μετά τη νίκη. Αυτόν που δεν θα πετάξει καμιά μάσκα την επόμενη μέρα.

Ελπίζω, την επόμενη μέρα, ο Βύρωνας να φωνάξει, να πληγώσει τη σιωπή και να έχει πει αυτό που πραγματικά ήθελε.

Καλή επιτυχία σε όλους.