Σύμφωνα με τον ορισμό που διατυπώθηκε στο καταστατικό του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (1946) η υγεία είναι «η κατάσταση της πλήρους σωματικής, ψυχικής και κοινωνικής ευεξίας και όχι μόνο η απουσία ασθένειας ή αναπηρίας» , ορισμός ο οποίος επιβεβαιώθηκε στα συμπεράσματα της ιστορικής συνδιάσκεψης της Alma‐Ata το 1978.

Στο επίκεντρο της Διακήρυξης βρίσκονταν οι αναπτυσσόμενες χώρες, για τις οποίες θα έπρεπε να εξασφαλιστεί:

1. εκπαίδευση που αφορά τα κύρια προβλήματα υγείας και τις μεθόδους πρόληψης και ελέγχου τους,
2. διασφάλιση επαρκούς σίτισης και προαγωγή σωστής διατροφής, επαρκή παροχή ασφαλούς πόσιμου νερού και αποχέτευσης
3. μητρική και παιδική φροντίδα υγείας, περιλαμβανομένου και του οικογενειακού προγραμματισμού
4. ανοσοποίηση έναντι των κυρίων μεταδοτικών λοιμώξεων, πρόληψη και έλεγχο τοπικών ενδημικών νόσων
5. κατάλληλη αντιμετώπιση συνήθων νοσημάτων και τραυμάτων, προμήθεια βασικών φαρμάκων.

Ειρωνεία 35 χρόνια μετά:

Η διακήρυξη έβαζε ζητήματα για τις αναπτυσσόμενες χώρες δυστυχώς όμως τα χρόνια των μνημονίων πολλά από αυτά τα ζητήματα αφορούν την χώρα μας.

Προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος της βέλτιστης υγείας για όσο το δυνατό μεγαλύτερο αριθμό ατόμων ως απαραίτητες προϋποθέσεις, σύμφωνα με τη Χάρτα της Ottawa (1986) θεωρούνται η ειρήνη, η στέγη‐κατοικία, η εκπαίδευση, η κοινωνική δικαιοσύνη, οι κοινωνικές σχέσεις, η τροφή, το εισόδημα, η ισότητα, το σταθερό οικοσύστημα, η διατήρηση και ορθολογική χρήση των φυσικών πόρων, ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η ισοτιμία. Ως μεγαλύτερη απειλή για την υγεία και ως κυριότερη αιτία των υγειονομικών ανισοτήτων αναγνωρίζεται η φτώχεια.

Ο κ. Άδωνης Γεωργιάδης επισκέφτηκε την Άλμα Ατα του Καζακστάν για να παρακολουθήσει τη διάσκεψη του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, αλλά είναι φανερό πως τίποτα δεν κατάλαβε για το τι σημαίνει ολοκληρωμένο σύστημα πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, οικογενειακός γιατρός, ομάδα υγείας,  πρόληψη, αποκατάσταση και κέντρα υγείας αστικού τύπου.

Το μόνο που καταλαβαίνει είναι τα νούμερα που του υποδεικνύουν η τρόικα και οι μνημονιακές πολιτικές.

Προφανώς, ο κ. Γεωργιάδης και η κυβέρνηση δεν έχουν καταλάβει τίποτα για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ) όχι γιατί δεν μπορούν αλλά γιατί δεν θέλουν. Δεν θέλουν γιατί είναι θιασώτες της νεοφιλελεύθερης αντίληψης ότι το κοινωνικό κράτος δεν χρειάζεται και ότι ο πολίτης πρέπει να πληρώνει.

Δεν θέλει να αντιληφθεί ότι η ΠΦΥ δεν είναι ένα φθηνότερο οργανωτικό μοντέλο περίθαλψης, δεν είναι απλώς ένα «φίλτρο» προς το νοσοκομείο, αλλά είναι μια άλλη φιλοσοφία για την Υγεία και την ιατρική.

Η ΠΦΥ είναι ένα άλλο μετα-νεοφιλελεύθερο στρατηγικό όραμα που στηρίζεται:

• στην πρόληψη,
• στην προαγωγή υγείας,
• στην οργανωμένη παρέμβαση στους νοσογόνους παράγοντες του φυσικού και κοινωνικού περιβάλλοντος που σήμερα επιδεινώνονται (ανεργία, φτωχοποίηση, εργασιακή ανασφάλεια, ανεπαρκής διατροφή και θέρμανση, διακοπή ηλεκτροδότησης και ύδρευσης, οικολογική καταστροφή κ.λπ.).

Είναι ένα όραμα που αμφισβητεί τον «πυρήνα» της νεοφιλελεύθερης αντίληψης που λέει ότι η Υγεία είναι ατομική υπόθεση και όχι κοινωνικό ζήτημα.

Πιστεύουμε ότι οι δημοτικές αρχές από τη μια έχουν καθήκον και υποχρέωση να αντιμετωπίσουν προβλήματα της περιοχής τους που άπτονται της υγείας των δημοτών. Από την άλλη πρέπει να αντιμετωπίσουν την κρατική ανεπάρκεια - αδιαφορία στον τομέα της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας.

ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΟΤΙ:

"Η πολιτική αυτή που καταστρέφει τη δημόσια υγεία και πλήττει μισθωτούς, αυτοαπασχολούμενους, συνταξιούχους ανέργους θα σταματήσει με την έκφραση της δημοκρατικής θέλησης του λαού."

Η επιβεβαίωση σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο της καταδίκης της κυβερνητικής πολιτικής είναι προ των πυλών.