Η κατάσταση σήμερα

Η πόλη μας έχει την τύχη να είναι χτισμένη στις υπώρειες του Υμηττού. Με δεδομένο ότι εντός του οικιστικού ιστού οι χώροι αστικού πρασίνου είναι εξαιρετικά περιορισμένοι με αποτέλεσμα τη σημαντική περιβαλλοντική υποβάθμιση, ο Υμηττός μας, είναι ουσιαστικά η μόνη ανάσα μας. Πολλές όμως οι πληγές στο βουνό μας. Λατομία, αυθαίρετη δόμηση, χωροθέτηση ασύμβατων εγκαταστάσεων, απόρριψη μπάζων και απορριμμάτων, αυτοκινητόδρομοι και πυρκαγιές, έχουν πληγώσει τον Υμηττό και συνεχίζουν να τον πληγώνουν. Παρά όμως τις πιέσεις που τόσα χρόνια δέχεται, ο Υμηττός σκληρός, βραχώδης αντέχει και ευωδιάζει ακόμα με τα αρωματικά του φυτά και θάμνους.

Σήμερα ο Υμηττός είναι περιοχή ενταγμένη στο Δίκτυο NATURA 2000 με θεσμοθετημένες περιορισμένες χρήσεις στην δυτική του πλευρά. Ωστόσο δεν χωράνε εφησυχασμοί ακόμα και αν προσωρινά έχουν εγκαταλειφθεί τα σχέδια για τους νέους αυτοκινητοδρόμους, ακόμα κι αν υπάρχει ένα στοιχειώδες πλαίσιο προστασίας. Οι πιέσεις στον Υμηττό δεν σταματούν.

Με την νεοφιλελεύθερη λαίλαπα που ενέσκηψε στην χώρα μας τα τελευταία 4 χρόνια, οι επιβουλές είναι σίγουρο ότι θα ενταθούν. Ο αποδιοργανωμένος κρατικός μηχανισμός από τη μία και οι πιέσεις για fast track επενδύσεις από την άλλη, θα προκαλέσουν νέες πιέσεις στα δασικά μας οικοσυστήματα. Με τη Δασική Υπηρεσία ουσιαστικά περιθωριοποιημένη, με τις Υπηρεσίες Περιβάλλοντος σε ρόλο θεατή, με την Πυροσβεστική Υπηρεσία με σημαντικές ελλείψεις σε εξοπλισμό, καύσιμα και ανθρώπινο δυναμικό, είναι σίγουρο ότι τα δασικά μας οικοσυστήματα είναι εκτεθειμένα και απροστάτευτα, ενώ ταυτόχρονα σχεδιάζεται οικονομική «ανάπτυξη» για τους λίγους, με φαραωνικά έργα χωρίς κανένα σεβασμό στο περιβάλλον.

Η δημοτική αρχή μέχρι σήμερα ουσιαστικά αδιαφόρησε για τη προστασία του δάσους, ουδέποτε εναντιώθηκε στα σχέδια για την επέκταση της Αττικής Οδού, αντίθετα ονειρευόταν τη δημιουργία «Διοικητηρίου» στα σπλάχνα του δάσους. Δεν έλαβε κανένα μέτρο εδώ και χρόνια για την αντιπυρική προστασία του βουνού ενώ ακόμα και σήμερα ανέχεται νέες αυθαίρετες επεμβάσεις στην είσοδο του Κουταλά.

Οι εθελοντές μας

Εκεί που το κράτος αδιαφορεί και η τοπική αυτοδιοίκηση δείχνει απρόθυμη, αναλαμβάνουν οι πολίτες. Η ανάγκη προστασίας του Υμηττού και του οικοσυστήματός του είναι γνωστή στον κάθε Βυρωνιώτη. Ήδη από το 1985 συστάθηκε Εθελοντική Ομάδα Δασοπροστασίας. Στη συνέχεια το 1991 συγκροτήθηκε το «Κέντρο Προστασίας Δασών & Φυσικού Περιβάλλοντος» ως ΝΠΔΔ του δήμου και η δράση του ξεπέρασε τα στενά σύνορα όχι μόνο του δήμου μας αλλά και της ευρύτερης περιοχής, καθιστώντας τους εθελοντές μας μια από τις πιο οργανωμένες και καταρτισμένες εθελοντικές ομάδες στον τομέα της σε ολόκληρη την Ελλάδα.

Το σχέδιο «Καλλικράτης», το οποίο όχι μόνο δεν καταδίκασε η απερχόμενη δημοτική αρχή αλλά το καλοδέχθηκε, κατάργησε και αυτό το ΝΠΔΔ, που μετατράπηκε σε μια Επιτροπή του δήμου. Το έργο της ήταν από την αρχή υπονομευμένο μιας και ο πρόεδρός της, ο ίδιος ο Δήμαρχος εμφανίστηκε μόνο στην πανηγυρική πρώτη συνεδρίαση, ανακοίνωσε τους «κρεμαστούς κήπους της Βαβυλώνας» και έκτοτε εξαφανίστηκε. Η Επιτροπή έκανε την τελευταία της συνεδρίαση τον Ιούλιο του 2012, στην καρδιά της αντιπυρικής περιόδου και την ώρα που οι εθελοντές μας έστελναν μηνύματα αγωνίας λόγω της έλλειψης εξοπλισμού και της κακής κατάστασης του πυροσβεστικού στόλου. Παρόλ’ αυτά οι εθελοντές μας συνεχίζουν τόσα χρόνια να προσφέρουν ακόμα και όταν τα μέσα που διαθέτουν είναι πενιχρά.

Ο Σ.Π.Α.Υ.

Όταν οι Δήμοι Βύρωνα, Καισαριανής, Αγίας Παρασκευής, Χολαργού, Παπάγου, Ζωγράφου, Ηλιούπολης, Γλυφάδας και Αργυρούπολης, συνέστησαν τον Σύνδεσμο Προστασίας και Ανάπτυξης Υμηττού, σίγουρα δεν είχαν κατά νου τη δημιουργία ενός ακόμα κοστοβόρου οργανισμού, που χρηματοδοτείται από τους δημότες για να εκδίδει δελτία τύπου και για να μετέχει ο Δήμαρχος Βύρωνα και τα στελέχη του Συνδέσμου σε ημερίδες και οικολογικά gala. Ο ΣΠΑΥ έχει εδώ και χρόνια χάσει τον βασικό προσανατολισμό του και από μάχιμος υπερασπιστής του Υμηττού και πολύτιμος αρωγός των εθελοντικών ομάδων δασοπροστασίας των Δήμων που τον απαρτίζουν έχει μετατραπεί σε ένα δημοσιοσχεσίτικο φορέα. Τόσο οι πόροι των δημοτών όσο και οι χρηματοδοτήσεις από τα κρατικά και τα ευρωπαϊκά ταμεία, διασπαθίζονται με αδιαφανείς διαδικασίες σε υπηρεσίες αμφισβητούμενης χρησιμότητας την ίδια ώρα που δεν έχει συντηρηθεί κανένας δασόδρομος εδώ και χρόνια, δεν έχουν γίνει καθαρισμοί στο βουνό και οι εθελοντές κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για την κατάσταση του εξοπλισμού και του στόλου τους.

Οι παρεμβάσεις της παράταξής μας   

Η Στάση Βύρωνα με δεδομένη την ευαισθησία και την ευθύνη απέναντι και στις επόμενες γενιές, ανέδειξε πρώτη την απαράδεκτη κατάσταση που επικρατούσε επί μια δεκαετία στο δασικό χώρο απέναντι από το κλειστό γυμναστήριο  (Πικ Νικ) και μετά από αλλεπάλληλες παρεμβάσεις στο δημοτικό συμβούλιο, πέτυχε την αποκατάστασή του σε χώρο πρασίνου, αναψυχής και περιπάτου των δημοτών. Ανάλογες παρεμβάσεις κάναμε και στα πλαίσια της Επιτροπής Δασών για το μικρό διάστημα που αυτή λειτούργησε. Δυστυχώς η Επιτροπή απαξιώθηκε συνειδητά από τη Δημοτική Αρχή και ουσιαστικά δεν λειτουργεί ήδη από το 2012. Επίσης, το 2011 η Στάση Βύρωνα (ως μέρος της Διαδημοτικής Συντονιστικής Επιτροπής για τη Διάσωση του Υμηττού) συμμετείχε στην προσφυγή προς το Συμβούλιο της Επικρατείας που αποσκοπούσε στην ακύρωση του νέου «Προεδρικού Διατάγματος για την προστασία του Υμηττού» που άφηνε πολλά παραθυράκια για την καταπάτηση και τη νομιμοποίηση αυθαιρεσιών στο βουνό.

Η Πρότασή μας

Στόχος μας η απόλυτη προστασία του Υμηττού και η αειφορική διαχείριση αυτού του δασικού κεφαλαίου με σύγχρονους όρους για την προστασία της σπάνιας βιοποικιλότητάς του και για την ανάδειξή της υπερτοπικής σημασίας του.

Η Στάση Βύρωνα θα αντιταχθεί μαζί με όλους τους δημότες του Βύρωνα σε κάθε προσπάθεια καταστροφής του βουνού. Ενάντια σε νέους αυτοκινητόδρομους, συνεδριακά κέντρα ή ό,τι άλλο σχεδιάσουν όσοι πιστεύουν πως τα δημόσια δάση της χώρας μας διατίθενται ως δωρεάν οικόπεδα προς εκμετάλλευση.

Προτείνουμε/Προγραμματίζουμε

• Τη διεκδίκηση εκ μέρους του δήμου της ουσιαστικής ίδρυσης Δασαρχείου Υμηττού, το οποίο αν και θεσμοθετήθηκε έμεινε στα χαρτιά, αποδεικνύοντας την απροθυμία των μνημονιακών κυβερνήσεων για περαιτέρω θεσμική θωράκιση του Υμηττού.
• Την εξασφάλιση πόρων για έργα αντιπυρικής προστασίας (συντήρηση δασικών δρόμων, καθαρισμούς χαμηλής βλάστησης, συντήρηση πυροφυλακείων κλπ). Η αντιπυρική προστασία των δασών μας δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ούτε από το κράτος ούτε από την τοπική αυτοδιοίκηση σαν περιττή πολυτέλεια που περιστέλλεται σε περιόδους οικονομικής κρίσης.
• Τη συνεργασία με τη Δασική Υπηρεσία και την Πυροσβεστική Υπηρεσία για τη στήριξη του δύσκολου έργου τους.
• Την κινητοποίηση όλων των δυνάμεων της κοινωνίας, ώστε η προστασία του δάσους να γίνει υπόθεση όλης της πόλης.
• Την ενθάρρυνση αλλά και την επιβράβευση του εθελοντισμού, με την παροχή κινήτρων τόσο από την Τοπική Αυτοδιοίκηση όσο και θεσμικά από το κράτος.
• Ο ΣΠΑΥ να γίνει το στήριγμα των εθελοντικών ομάδων και ο σημαντικότερος φορέας προστασίας του δάσους μας.
• Τα χρήματα των δημοτών να δαπανώνται με σύνεση και απόλυτη διαφάνεια, αποκλειστικά για τις ανάγκες του δάσους και των εθελοντών.
• Να απομακρυνθούν σταδιακά όλες οι χρήσεις και εγκαταστάσεις στον Υμηττό (στρατόπεδα, τσιμεντάδικα, βενζινάδικα, σούπερ μάρκετ κ.α) και ο Δήμος να διεκδικήσει τις εκτάσεις που αμφισβητούν ιδιώτες και εκκλησία.